değer değer dediğin bence dantelde.

dönem sonu yazısı yazmayı unuttum. karneyi almayı da unuttum. unutalı çok zaman oldu. net bi şekilde dönem sonu yazısının da aklımdan çıkması sandığım kadar şaşırtıcı olmamalıydı. ama değerlerimizi kaybediyoruz be. ufak tefek derken, dağlar kaybediyoruz. benim bi yazı unutmam, senin bi anı unutman, benim bi değer unutmam, senin bir derdi unutman. unutmanın iyi mi, kötü mü olduğunu çözemeden bi gideceğiz ki asıl sen o vakit göreceksin kaybetmek ne büyük. gitmeyi kaybetmekle bağdaştırman da garip mesela.

dönem sonu yazısı olmayacak bu anlaşılan ama benim finallerim iyi geçti. vizelerimden daha iyi geçti hatta.

koşturarak ana evine geldim. değerlerimi kaybetmemek için. çünkü bana göre değerlerim hala bu evin bir yerlerinde. evden çıkınca uzak kalıyor olmam, onları kaybetmem anlamına gelmez. bir kere koymuşlar içime. arada unutsam da dönmek mümkün. sık sık dönebiliyorum şu an. her tatilde dönüyorum. aralar açılır belki yıllar geçtikçe. belki bi gün hiç dönemem falan filan. değerlerin var olduğunu bilmek de yeter cano. bigün elimizi uzatır tekrar alırız. değerlere sıçmışım, bize bi şey olmasın.