Burada tabii ki ailenin, memleketin, evinin kıymetini anlıyorsun ama kahvaltının yeri gerçekten bir başkaymış, öncelikle bunu anlıyorsun. Ben ki yıllarca "kahvaltı sevmem ya" diye ortada dolaşan kızım, bir düştüm kahvaltıya pir düştüm. Arkadaşların Türkiye'den getirdikleri peynirlere sarkmalar mı dersin, sırf zeytin yeme uğruna Türkiye'de önüne koysalar kafanı çevirip de bakmayacağın zeytinlere liralar bayılmak mı dersin... İş çığırından çıkmaya doğru gidiyor.
İşte gene birgün Türk kahvaltısına doğduğumuz günlerden birinde çekildi bu fotoğraflar da... Sevgili arkadaşlarımızın kendi zulalarından bizimle paylaştıkları kahvaltılıklarla coştuk. Kafalar şahaneydi, keyifler şahaneydi. Kıçımızın donduğu bu günlerde, o gün hava da şahaneydi. Ayrıca bir cuma günüydü, yani haftanın en şahane günüydü. Küçük şahanelikler, koca hayatımızı nasıl da bayram yerine çeviriyor.
Bu arada burada reklamını yapmadan da geçemedim çünkü son günlerde pekin yaşantımızın küçük bir heyecanı var. Arkadaşımız yeni araba aldı. Yukarda görülen bıdık, ailemizin yeni üyesi ve değerli bir eleman. Çünkü ondan önce küçük bir elektrikli motora dört kişi binerek seyahatlerimizi gerçekleştiriyorduk. Tehlikesini bir kenara bırak, bizi o halde gören Çinliler gülmekten yerlere yatıyordu. Bir tanesi bize bakarken önündeki ağaca tosladı ve yemin ediyorum bunu gözlerimle gördüm. Bu sefer yarılma sırası bendeydi.
Gerçi arabayla Pekin caddelerinde dolanma maceralarımız da motor maceramızdan farklı değil. Çünkü gene yüzlerce Çinli'ye kahkaha attırıyoruz. Hayatlarında elektrikli arabanın içinde yabancı görmemiş Çinlilerin büyük ilgi odağıyız. Burada araba sahip olmayı bırak, sokakta bile yabancı biri olarak yürümen, bu insanların gözünde paha biçilemez bir öneme sahip. Dolayısıyla kendi günlük hayatlarında bile normal araba kategorisine girmeyen bu arabanın içinde bir sürü yabancı görünce adamlara şenlik çıkıyor. Bu adamları da mutlu etmek o kadar zor değil ya. Onlar da bizim gibi.
0 yorum:
Yorum Gönder