Etmem şikayet kimseye çünkü zaten şikayet edecek bir şeyim yok.

Vaziyet rezalet. Doğduğumdan beri devam eden rejim çalışmalarım en nihayetinde istediğim sonuçları vermeye başladı ama gel gör ki, birgün verdiğim kiloyu diğer gün illa ki plansız şekilde çıkan bir yemek daveti vesilesiyle geri aldığım için, ver-al şeklinde vuku bulan bu tutarsızlığı vücudum da kaldıramıyor. Ne olduğunu o da şaşırdı.

Şu an aşağıda bir kız ağlayarak bir şeyler anlatıyor. "Bana bunları söyleme, tamam mı!" dediğini duydum. Pencere iki adım ötemde ama gidip bakamayacak kadar uyuşuğum şu an. Herhalde sevgilisine söylüyor bunları. Tahmin etmek bedava. Ayrıca banane.

Yeniden ve tekrardan 365 gün projesine başlıyorum. Blipfoto'da yarım kalan projeye devam edeceğim. En son 16 Ağustos 2010'da kalmışım. Ayıp, yemin ediyorum ayıp. Ayran gönüllülüğüm herkesçe biliniyor zaten de artık fotoğraf konusunda da bunu yapmayayım ya. Ben yakıştıramam kendime yani. Söz bundan sonra hergün güncellenecek. (Yalana bak.)

Geçen oyuncuları çok iyi diye Kayıp Hazine adlı müthiş ergen filmine gittik. Öyle eften püften izleniyor ama hafif vakit kaybı hissi de uyandırıyor sonlara doğru. Tek aklımda kalan da başroldeki kadın-erkeğin tipi oldu. Rupert Everett canlandırıyor. Arada bir gözümün önüne geliyor tipi ya da rüyalarımda falan küçük bir rolü oluyor, irkiliyorum. Çok itici ve rahatsız edici bir tip ama filmdeki rolü iyi kalpli. Tezat. Aha da bu:

Ankara'yı özledim yavaştan. Yani öyle hasretinden yanıp tutuşmuyorum, bir süre daha gitmesem sorun olmaz da, arkadaşlarla Konur'da takılmak, Sakarya'da eylem izlemek, ortabahçede saatlerce pineklemek falan güzel aktivitelerdi. Bir onları özledim yani.

Ha unutmadan yarın Madımak'ın anma günü. Din için yapılan bu rezaleti bir kez daha hatırlamak ve hatırlatmak lazım. 

Bu bebekleri de biraz hayran kalalım diye koyuyorum.

all by jamie beck