Gözlerim kapanıyor, hala yazıyorum.

Feci uykum var şu an. Saatlerdir Çince paragraf çözmeye çalıştığım için olabilir. Üstüne bir de Adnan Menderes belgeseli tuz biber oldu. Bir de gazete okudum aynı an da, sürekli bir kavga hali, felalet senaryoları, suçlamalar falan havalarda uçuşuyor zaten... O konularda da söyleyecek çok sözüm var da, hayalleriniz yıkılır, bu kız böyle şeyler düşünürmüymüş demeyin diye yazmıyorum buraya. Şu aralar insanlara inancımı kaybettim. Zaten duygusuzdum, iyice duygusuz bir insan olma yolunda ilerliyorum. Acıma duygum köreldi. Geçen Türk Dili dersi için ödev verilen opera kompozisyonunu yazdım. İntihar mektubundan hallice oldu. Hoca okuduğunda bu kızın psikolojik desteğe ihtiyacı var diyecek büyük ihtimal. Sanırım tatile ihtiyacım var benim. Aileme ihtiyacım var. Ailemden ayrıldım bak, böyle oldum. Geliyor bizimkiler yarın. 3 günlüğüne ama olsun... O üç gün bile yeter. Yüzlerini göreyim, iki sohbet edeyim, biraz daha kendime gelirim heral. Benim hayatta en yakın arkadaşlarım anamla babammış lan.