Beni hasta etmeyin.

Kendi kendimi hasta ettim. Sokağın ortasında bayılmaya kalktım. Gözlerimi kararttım. Ateşimi 39lara çıkarttım.

Bunların hepsini nasıl yapabildiğimi sormayın çünkü artık ben de ne kendimden eminim, ne irademden, ne de bağışıklık sistemimden.
Dün gece hastanedeydim. Hayatımda ilk defa serum yedim ve iğneyi koluma sokarlarken yanımda elimi tutan bir annem yoktu. Hatta yanımda kimse yoktu. Uzak şehirde yaşamanın getirileri.
Neyim var diye sorduğumda bademciklerinde yaralar çıkmış, iltihaplanma olmuş dediler. Ha üşüttüm yani. Yok yok üşütmeyle olmaz, bağışıklık sistemin çok zayıflamış.

Sonunda üzüntüyle, kendime dert yaratmakla vücudumu zayıflattım. Radikal kararlar alıyorum artık.

Biri beni mi üzüyor? Buyur yavrum, -istiyorsan- çekip gidebilirsin.