Odamın perdeleri kırmızı olduğu için içerdeki ışık kırmızı.

Okul falan başlıyor bi gerginlik var üstümde. Saçma sapan şekilde dolanıyorum ortalıklarda. Bir de bünyede "la zaten it gibi çalışacağız 8 ay, bari şimdi dağıtalım" mantığı oluşmaya başladı, her akşam başka bir yerde kafalar dağıtılmaya çalışılıyor. Halbuki 8 ay falan çalışılacağı da yok, ilk zamanlar "hadi biraz asılalım" heyecanında olsan da, sonrasında sadece sınavlardan önce atara geçip, günü kurtarma derdine düşüyorsun. Ama hayır, sosyal inekler olacağız biz. Şimdi dağıtıyoruz ama pazartesi zaten okul açılacağı için Sinoloji'nin beni dağıtması çok yüksek olasılık.

Bir de böyle yeni insanlarla tanışmaya başladım şu sıralar. Kafana göre kaç tane buldun diyeceksiniz, pek yok... Ama arada çıkar ya bazı tipler "ya allasen benim bunla arkadaş olmam, çok yakın olmam, tüm hayatımızı sitcom tadında yaşamamız lazım" dediğin... Var öyle bir-iki kişi. Ne yazık ki insan egosu ve yaşam tarzı bu tip şeylere aradaki o anlaşma, kaynaşma, arkadaş olma faslını atlamadan geçemiyor. Ki bence gereksiz. Çünkü biliyorum zaten iyi arkadaş olacağımızı, ne gerek var gereksiz protokole... Yapamıyorlar işte, sanki insanın hayatındaki insanlar o insana yetecekmiş gibi bi hava var herkeste. İnsan insana doyar mı hiç?.. Ne kadar çok, o kadar zenginlik.

Tüm bunlarla uğraşırken işte akıl sağlığımı da korumaya çalışıyorum bir yandan. Başımda bazı dertler var, duygusallıklar falan ama artık düşünmüyorum (desem yalan olur) ama yazmıyorum en azından. Yani ben de bilirim burayı ağlama duvarına çevirmeyi, özlü sözler paylaşmayı, nasıl acı çekilirmiş şarkı sözleriyle süslemeyi... Yapmıyorum ama hem kendim için, hem sizin için. Çünkü zaten bilmenizi de tavsiye etmiyorum. Çünkü herhalde şu yaşadıklarımın dizisi çekilmeye kalksa, RTÜK'ten geçmez, halkı kötü etkilediği için ve içinde çarpık ilişkiler yüzünden. Daha Türkiye'nin hazır olduğu konular olduğunu düşünmüyorum bunların. Belki birgün konuşuruz.

Şarkı sözleri demişken, ben normalde ezberlediğim şarkının sözlerini bile bilinçli olarak söylemeyen, otomatiğe bağlamış tarzda ne dendiğini önemsemeyen bir kişiyken oturup dinlediğim şarkıların sözlerini incelemeye başladım. Duygusallaştım herhalde artık. Ama adamlar yazıyor.

Yarın da okul açılıyor, hayırlı olsun.