Nefes alamıyorum bu aralar. Mecazi anlamda değil. Gerçekten bir gariplik var üzerimde ve çözemiyorum. Daha önce yaşadığım bir şey değil, hissettiğim bir şey değil. Tahmin ettiğim bazı nedenler var ama o nedenlerden dolayı böyle bir duruma gelebileceğimi sanmıyorum. Çünkü önceden yaşadığımdan farklı bir durum yaşamıyorum şu an.
Kafamı kurcalıyor tabii o zaman bu durum. Madem aynı şeyleri yaşıyorum, neden etkileri farklı oluyor?
Bir çok şeyin üst üste gelmesinden dolayı mı?
Dayanacak güç kalmadığından mı?
Duygularımın beynimi kandırmasından mı?
Beynimin artık vücuduma hükmedememesinden mi?
...
Derin derin nefes çekmem gerekiyor ki yeterli oksijeni alabileyim. Bu da mecazi bir cümle değil. Edebiyat parçalamaya çalışmıyorum burada. Gerçekten nefes alabilmek için suya dalıp çıktıktan sonra derince bir nefes çekersiniz ya içinize, öyle nefes almaya çalışıyorum işte. Anneannem garip garip bakıyor ben öyle yapınca.
Geçsin bu durum. Sevmedim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Çok içten yazıyorsunuz.Yazıların duyguların aynası olduğuna canlı örneksiniz başarılı yazılarınızın devamı dileği ile.
YanıtlaSil