Çok canım sıkılıyor bu aralar. Kendi kafamda birilerini bulamıyorum. Benim ilgilendiğim şeylerle ilgilenen kimse yok. Kimse benim konuşmak istediğim konuları konuşmak istemiyor.
Yani en basitinden bir konferans adı söylediğimde onun ne olduğunu bilmiyorlar, dolayısıyla konuşma başlamadan bitiyor. Tüm hayatım boyunca böyle oldu bu. Hep kendi tarzımda arkadaşlar bulmaya çalıştım sanal dünyada. Ara sıra buldum, konuştum ama olmuyor işte. Gerçek arkadaş gibi olmuyor. Oturup sohbet edeceğin, bir araya gelip bir şeyleri didik didik edeceğin adamlar yoksa etrafında bir süre sonra salak salak kendini eğlendiriyormuşsun gibi geliyor insana.
Ben de artık etrafımda söylediğim şeylere ilgi duyacak birileri olsun istiyorum. İlkokulda olmadı, lisede olmadı, bari üniversitede olsun be gülüm.
Ha yanlış anlaşılmasın, şu an ki arkadaşlarımı hiçbir şeye değişmem, hepsi ayrı telden çalıyor ve bu da insanı zenginleştiriyor ama o tellerin arasında benim frekanstan çalan biri de olsaydı güzel olurdu...
Ne bileyim ya... Çok takıldım bu konuya bu aralar.
Öff.. Lise yıllarımı getirdin aklıma.. Benim çevrem de böyle insanlarla doluydu.. Ve şimdi o koskoca 4 senelik lise hayatımdan sadece 1 kişiyle görüşüyorum..
YanıtlaSilAma üniversite bambaşka yaa..
Artık bazı şeyleri aşmış, belli bir kapasite üstü insanların olduğu bir yere girince daha rahat ediyorsun..
Hatta eminim çok rahat edeceksin.. ;)