Kasma

Hani hep bi modernlik kaygısı vardır. Yani ne bileyim mesela "Yabancı müzik dinlemiyorum" demek ayıp kabul ediliyor artık. Sizin çevrenizde öyle olmayabilir, benimkinde öyle!

Peki kastığımız nedir? Yani benim yabancı müzik çok nadir dinlemem, aslen kıro, kültürsüz, gelişime kapalı bir insan olduğumu mu gösterir?? Hadi yaa...

Yazıyı yazarken Olgun Şimsek'ten Kapalıçarşı türküsünü dinliyorum. Ben öyle çok acılar çekmiş, müthiş aşklar yaşamış, yetimhanelerde büyümüş, açlıktan ağzı kokmuş bir insan değilim, olmadım, umarım da olmam ama "Candy Shop" nedense bana pek hitap etmiyor ve ne bileyim "Umbrella" diye bağırırken nedense bazı duyguları yaşayamıyorum ama "Otur baştan yaz beni" derken bir şeyler oluyor. Bir şeyler hissediyorum. Önemli olan sözler de değil aslında, asıl mevzuu melodi. Bizden bir şeyler var. Bizden bir şeyler olmalı. "One two three" diye coşarken olmuyor o şey işte.

Belki de saçmalıyorum, bilmiyorum. Artık sıkıldım ne yazık ki, bütün bu modernlik kasışlarından ve çırpınışlarından. Ruhumda bir şeyler var. Hiç yaşamadığım yerlerin hatta hiç görmediğim o yerlerin melodileri bana bir şeyler yapıyor. Ruhuma bir şeyler oluyor. Önyargılı olmamak adına dinliyorum bloglarda paylaşılan müzikleri. Bazıları güzel gerçekten, evet. Yine de ne bileyim...

Müzik paylaşmam çok aslında ama içimden geliyor dinlediklerimi size göstermek. Ben kıro kabul edilen bazı müzikleri dinliyorum diyebilmek ama yine de kıro olmadığımı ispatlayabilmek falan... Ne hallere geldik aslında, dinlediğimiz müziği bile açıklama gereği duyuyoruz, insanlar bizi başka bir sınıfa koymasınlar diye.



Not: Sakın blogunda yabancı müzikler paylaşanlar bu yazımı üstlerine alınmasın. Amacım laf atmak veya yaptıkları işi yermek değil... Eğer öyle bir niyetim olsa zaten yazdığım bu yazının amacından şaşmış olurum. Nasıl ben kendi müziğime karışılmasını istemiyorsam, başkasının müziğine karışmak da bana düşmez.

Benim lafım, kendini bir halt sanıp, iki tane yabancı sözle modernizmin dibine vurmuş havasında gezenlere...