Bugün güya karne günü. Eskiden bir heyecanı vardı bu işlerin. Ne bileyim, karne alacağımız günün gecesi içim pır pır ederdi. Takdir, teşekkür falan bunlar önemli şeylerdi hayatımızda...

3 sene anaokulu, 5 sene ilkokul, 3 sene ortaokul ve 5 sene de lise okuyunca...

Karne verseler de olur, vermeseler de. Pek bir ehemmiyeti kalmadı açıkçası. Birazdan almaya gideceğim. Sonra da kendime bir sinema günü yapmayı planlıyorum.

Artık en azından karne hediyesini anamlardan beklemeyip, kendi kendime verebiliyorum. E dana kadar olduk artık...

2 yorum:

  1. İşte bu büyümenin en acı göstergesidir bence...
    Herşey bir rutine dönüşüyor..

    YanıtlaSil

 

Instagram

Twitter Updates

Meet The Author

çince ve benim adım yanyana geçmeli bunu bilin. dil ve tarih coğrafya fakültesi'nden mezunum, yani gayet siyasi bir kişiliğim de var, bunu da bilin. küçüklüğümden beri şehir şehir gezerim, bilin. birçok alana el atmış durumdayım, her şeyden biraz tadarım, ney de üflerim, piyano da çalarım, bunları da bilin. ha bak bilgiye inanırım. bilmeye inanırım. hayatın çekilirliğini bilmede ararım. hep beraber bilelim. bilgi karın doyurmasa da kalbi doyurur diyelim. www.pinaraltay.com