Bugün güya karne günü. Eskiden bir heyecanı vardı bu işlerin. Ne bileyim, karne alacağımız günün gecesi içim pır pır ederdi. Takdir, teşekkür falan bunlar önemli şeylerdi hayatımızda...
3 sene anaokulu, 5 sene ilkokul, 3 sene ortaokul ve 5 sene de lise okuyunca...
Karne verseler de olur, vermeseler de. Pek bir ehemmiyeti kalmadı açıkçası. Birazdan almaya gideceğim. Sonra da kendime bir sinema günü yapmayı planlıyorum.
Artık en azından karne hediyesini anamlardan beklemeyip, kendi kendime verebiliyorum. E dana kadar olduk artık...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İşte bu büyümenin en acı göstergesidir bence...
YanıtlaSilHerşey bir rutine dönüşüyor..
Galiba evet :S
YanıtlaSil