Mezuniyet Konuşmam =)

Değerli konuklar, sevgili öğretmenlerim ve arkadaşlarım,
Bugün burada beş yıllık lise hayatımızı sonlandırmak için toplandık. Hatta aramızda altı yıllık lise hayatlarını sonlandırmak için buraya gelmiş olanlar bile var.
İncirli’deki binanın ön kapısında girerken hepimiz çocuktuk, bugün koca adamlar olarak buradan çıkacağız. Hepimiz burada büyüdük, burada reşit olduk. Diğer lise hayatlarından biraz daha farklı bizimkisi çünkü önceki sene 4 yıllıklar mezun oldu ama bu okulun resmi olarak mezun ettiği ilk 5 yıllıklar biziz. Belki 5 yıl insan ömrünün çok küçük bir parçası ama bizim gibi çocukluktan büyüklüğe geçişte her şeyden önemli bir parça.
Bir gün Coğrafya Hocamız bize “Siz ne kadar çok şey gördünüz kısacık hayatınızda. Deprem gördünüz, tsunami gördünüz, yanardağ patlaması gördünüz.” demişti. Evet biz bunları gördük, üstüne de bir sürü şey gördük. Türkiye’de daha önce konuşulmayan konuların konuşulduğunu gördük, terör gördük, bölücülük gördük, arkadaşımızı kaybettiğimizi gördük… Çocuk aklımızla hepsiyle başa çıkmaya çalıştık. Belki çok uğraştık ama tüm bu saydıklarım bizim büyümemize de yardımcı oldu.
Biz sanılanın aksine daha güçlü bireyler olarak atılıyoruz hayata. 20 yaşına geldik neredeyse, gözümüz yeteri kadar açıldı. Üniversiteye diğerlerinden daha olgun ve kendimizi bilerek başlayacağız.
Bu olgunluğumuzu kazanmamızdaki baş aktörlerden bahsetmezsem ayıp olur. Tek tek burada isim sayarsam zaman yetmez ama giden veya hala bu okulda olan tüm hocalar tek tek bizi hayata hazırladı. Biz büyürken onlar da ailemiz gibi elimizden tuttu. Kültür bizim için herhangi bir okul veya sıradan bir kurum değil. Bazılarımız ilkokuldan beri burada ve bu yüzden Kültür bizim ikinci evimiz. Bu binanın içindeki her bir birey de ikinci ailemiz. Biz bugün buradan ayrılıyoruz ama bir parçamız hep burada kalacak.
Sözlerimi bitirirken birkaç kişiye teşekkür etmek istiyorum.
Öncelikle sesimizi çıkartabilme ve hakkımızı koruma özelliğini bize kazandırdığı için okul yönetimine, bize dersler kadar adam olmayı da öğreten tüm öğretmenlerimize, okulun yükünü büyük oranda omuzlarında taşıyan Nuray Abla ve Nurdan Abla’ya, yaralarımızı saran bize yardım eden Revir Abla’ya, karnımızı doyurmalarının yanında bize arkadaş da olan başta Ayşin olmak üzere tüm kantin ekibine, okulun tüm elektrik işleriyle mükemmel şekilde ilgilenen Bego Abi ve diğer ağabeylere, her zaman yanımızda olan ve bizim gibi başbelalarının nazını çeken başta Veda Abla olmak üzere tüm kat görevlilerine, mali işlerimizle ilgilenen Yeşim Abla ve diğer vezne görevlilerine, okulumuzu canla başla koruyan güvenlikçilerimize, bizi oradan oraya taşıyan servisçilerimize ve daha adını saymayı unuttuğum bu binanın içinde emeği olan herkese arkadaşlarım adına çok teşekkür ederim. Hepimiz hayatımızda önemli yerlere sahipsiniz.
Son olarak kişisel bir teşekkür etmek istiyorum.
Sevgili meslektaşlarım, ergenlik gibi zor bir dönemi birlikte atlattığımız için çok mutluyum. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.
Saygılarımla,
Pınar Altay