372. adalar gezimizi geçen gün gerçekleştirdik. Nedendir bilmem İstanbul'a geldiğimizden beri sürekli adalara gidiyoruz. Sevdiğim bir ortam değil çünkü genel olarak sayfiye alanlarını sevmem. Deniz güneş vs. beni iten şeylerdir. Ama tabii adalar kavramı biraz daha farklı. Bir günlük gidilen bir şey olduğu için daha çekilir oluyor.
Yalnız bu vapur olayı sakat arkadaş. Eskiden iyiydi, güzeldi, rahat rahat gidiyordun ama şimdi tüm İstanbul nüfusu binmeye başlamış o vapurlara! Normal değil hayır. Herkes orada! Bunu mübalağa yapmak için söylemiyorum. Ve sadece Türk nüfusu da değil. Birleşmiş Milletler'in hepsi orada. Avrupa'dan tut, taa Uzakdoğu tiplerine kadar geniş bir yelpaze var. Hatta Türkçe'yi arada duyuyorsun, sürekli anlamadığın muhabbetler dönüyor etrafta. Oturacak yer bulmak zaten cehennemin öbür adı.
Ama gel gör ki ana-baba ikilisi isteyince oralara gitmek, söyleyecek pek bir şeyin kalmıyor. Hani benim adalarda bir yarim falan olsa belki durum biraz daha çekilir olabilir. O da yok. Pınar kardeşiniz şikayet etmeden neden gidiyor oralara peki? Tabii ki fotoğraf çekmek içiiiin... Başka bir şey beklemediğinizi biliyorum benden. Memnunum ama çektiklerimden. Size de kolajlar yapıyorum artık böyle. Bakması daha zevkli olsun diye...
Gezinin geri kalan ayrıntılarını (sanki çok ayrıntısı var da) başka bir yazıda yazacağım. Ne maceralar yaşadık, ne maceralar (yalan). Siz yine de bekleyin diğer yazıyı. En azından daha çok fotoğraf olacak. Böyle avutmaya çalışayım bari sizi.
Sağlıcakla...
Gezinin geri kalan ayrıntılarını (sanki çok ayrıntısı var da) başka bir yazıda yazacağım. Ne maceralar yaşadık, ne maceralar (yalan). Siz yine de bekleyin diğer yazıyı. En azından daha çok fotoğraf olacak. Böyle avutmaya çalışayım bari sizi.
Sağlıcakla...
0 yorum:
Yorum Gönder