Ne yüzsüz bir yaratığım ben yaa. Allah düşmanıma vermesin benim gibi birini.

Daha iki gün önce "Sıkıldım her şeyden, herkesten... Hep aynı insanlar, dört yıldır! Üstelik içlerinde gıcık olduklarım da var!" diyordum. Şimdiyse, resmen özledim lan okulu!

Bu nedir yani? Daha iki hafta geçti, geçmedi, resmen yarın "Hadi okula git" dese biri gideceğim, o derece! Ben biliyorum ama gitsem gene iki gün sonra sıkılacağım. Böyle de yüzsüzüm!

Anladığım kadarıyla insan alıştığı ortamdan ayrılmak istemiyor, bunun tek açıklaması bu olabilir. Ortam ne kadar kötü olursa olsun, biliyorsun nihayetinde her gün ne olacağını, ne yaşacağını. Ama malak gibi farklı bir ortama düştüğünde (misal ben ve dershane), kalıyorsun öyle.

Dershanede yeni yeni arkadaşlar edinmeye başladım. Sağolsun hepsi geçen seneden veya okuldan arkadaşlar oldukları için öyle aralarına yeni birini alma heveslisi değiller ama arada sırada konuşoyuruz bu günlerde. Eskiden o da yoktu!

Bakalım ne olacak zaman geçtikçe ama sevmediğim arkadaşlarımı bile özledim yani...

Şimdi düşündüm de, yok o kadar da değil...