Lan bi ulaşamadık be şu Shangri La'ya. Hayır şu dünyadan göçmeden önce bir kere dünya gözüyle görmek istiyorum yani.Hem belki de güzel olur Shangri La'dan çıkınca, bütün derim kemiklerime yapışmış falan (o derece yaşlı yani), tükürüğümü falan yutamıyorum, hala "Nerde Shangri La? Girdik mi, çıktık mı?" gibi saçma sorular falan yöneltiyoruz gelecekteki insanlara.
Tabi o insanlar ileri düzeydeler artık. Kapsüllerle besleniyorlar (hep öyle olur ya), değişik taytlar falan giymişler, saçlar bir garip uzaylı modası, zaten o devirde artık uzaylılarla dost olmuşuz.
Kimileri evlenmiş falan. Garip garip çocuklar çıkmış ortaya, görsen karanlıkta korkarsın o derece. Tabii onlara normal geliyor ürettikleri şeyler. Bizim kıyafetlerimizle dalga geçiyorlar ama kendi taytları asıl komik olan.
Gaylik almış başını yürümüş, kişiliğe saygı falan oturmuş yerine. Herkes istediği gibi takılıyor.
Ha uçan arabaları da unutmamak lazım tabii. Filmlerde falan olur ya, gökyüzünde bir tarafik bir trafik!! Gene aynı muhabbetler geçiyo, "şu İstanbul trafiği de çekilmez şekerim" falan...
Konuşulan konular aynı ama. Hala ne olacak bu işsizlik, ne olacak bu enflasyon falan milletin dilinde. Kadınlar gene aynı dedikodularda, " Ayyyy gördün mü Ayşen'in yeni arabasını, gitmiş en pahalısından aldırmış kocasına, sürerken hem film izleyip, hem de s.çabiliyormuşsun oturduğun yere".
Tarih değişir, biz Shangri La'ya ulaşırız, gireriz falan ama ortam değişmez, insanlar değişmez, özellikle de hiç bir kadın değişmez!*****
Bu arada aşağıdaki müziği Serdar ortaç diye ağzınızı yüzünüzü buruşturmadan dinleyin!!!
Serdar Ortaç - Aramızdaki Music Upload
0 yorum:
Yorum Gönder