Sabahları mışıl mışıl uyurken istisnasız mikrofonla duyduğum ilk ses:
+ EVET! Arka tarafta oynayanlar, çabucak öne gelin.
- SAĞ OL!
+ Evet. Buyur.
(Mikrofonu küçük bir çocuk alır ve Andımızı okumaya başlar. Tüm öğrenciler de her cümlede bir tekrar yapar yine güruh halinde. Genelde her çıkan bir iki satır unutur. Dolayısıyla Andımız daha kısa sürede biter.)
+ Rahat. (Bundan sonra müdür beyin söyleyecek bir sözü varsa disiplin konusunda veya yapacağı bir duyuru falan sözüne devam eder, yoksa işi bitirir, herkes sınıflarına girer.
Her sabah aynı seramoniyle uyanıyorum. Her sabah Andımızı okuyorum. O müdürü de kendi müdürümmüş gibi benimsedim. Kendisiyle yüz yüze tanışmak en büyük hayalim. Adeta bir ikinci okul orası benim için.
Saygılar.
photo: Selki Kasabası Merkez İlköğretim Okulu / Konya
(Çeşitli bağrış ve çığrışlar)
+ Evladım kime diyorum. Gelsinize oğlum buraya!(Tüm bunlar elde mikrofon olmasına rağmen özellikle bağrılarak söyleniyor.)
+ Düzgün sıraya girin. Rahat. Hazırol. Günaydın!(Güruh halinde bir "sağ ol" sesi)
+ Olmadı. GÜNAYDIN!- SAĞ OL!
+ Evet. Buyur.
(Mikrofonu küçük bir çocuk alır ve Andımızı okumaya başlar. Tüm öğrenciler de her cümlede bir tekrar yapar yine güruh halinde. Genelde her çıkan bir iki satır unutur. Dolayısıyla Andımız daha kısa sürede biter.)
+ Rahat. (Bundan sonra müdür beyin söyleyecek bir sözü varsa disiplin konusunda veya yapacağı bir duyuru falan sözüne devam eder, yoksa işi bitirir, herkes sınıflarına girer.
Her sabah aynı seramoniyle uyanıyorum. Her sabah Andımızı okuyorum. O müdürü de kendi müdürümmüş gibi benimsedim. Kendisiyle yüz yüze tanışmak en büyük hayalim. Adeta bir ikinci okul orası benim için.
Saygılar.
photo: Selki Kasabası Merkez İlköğretim Okulu / Konya
Andımızı unutmuşum ben bunu öğrendim :)
YanıtlaSil