Ağlak Suratlar

Başlık yanlış anlaşılmasın, yapılan işe saygısızlık veya işle dalga geçmek değil amacım. 

Geçenlerde bir sergi düzenlenmiş. Kültürlü olanlarımız zaten biliyorlardur belki ama ben yeni fark ettim. Biraz da Alan Rickman hastalığım yüzünden oldu çünkü Alan da bu sergide 9 dakikalığına bulunmuş.

Yukarda gördükleriniz sergiye rasgele katılmış vatandaşlar. Marina Abramović'in karşısına geçip istediğiniz kadar oturabiliyorsunuz. Açıkçası serginin amacını, ne anlatmak istediğini oturup da okumadım çünkü fotoğraflara baktığımda bi anlamı olması gerektiğine inanmadım.

Tek anladığım; Marina Abramović sürekli ağlıyor ve karşısına oturan kim olursa olsun gözlerinin içine ağlayarak bakan bu kadın karşısında dayanamıyor, o da ağlıyor. Başta saçma gelebilir. Fakat oturup tek tek fotoğraflara bakınca benim de gözlerim sulandı. Artık insanlar kendi dertlerini mi hatırlıyor, yoksa sadece etkileniyorlar mı bilemem.

Sergi alanı şöyle,

Daha fazla Marina Abramović görmek isterseniz buyrun. Eğer orada olsaydınız karşınızda oturan kadın siz kalkana kadar size böyle bakacaktı:

Sergi sitesi şurası.

 Bu da o sandalyeye oturan tüm insanları görebileceğiniz yer.
Bir de şurası var. Bura da sergi internetten canlı verilerken bi vatandaşın webcamden çektiği karelerin bulunduğu yer.

Son olarak Alan Rickman'ı da koymazsam gözlerim açık gider.

Böyle bi blog neden yazdım bilmiyorum. Sadece etkilendim. Bu kadar aykırı insanın alakasız bir yerde oturup birbirlerini hiç tanımazken gözlerinin içlerine bakarak ağlaşmasından.