Ya büyüdükçe durum bir garipleşiyor. Bir gün bakıyorsun biri sana "tek dostumsun, dost bildiklerim hiçmiş" diyor. Sonra ertesi gün bakıyorsun onun kolunda geziyor.
Rahatsızım. Hem de çok fena rahatsızım. Hep kırmamaya çalıştım kimseyi. Kimsenin bana söylediğini bir başkasına söylemedim. Kimler kimlerin arkasından neler söyledi ama ağzımı bile açmadım. Açmayacağım da.
Ama olmuyor. Artık iyi Pınar gitti. Bundan sonra kötü Pınar var. Herkes ne kadar kötüyse, ben de öyle olacağım. Aman kırılmasınlar, aman geçicidir, aman ben kötü olurum, onlar doğru yolu bulacaktır, diye diye ömrümü çürüttüm. Yok bundan sonra öyle yağma!

Kısasa kısas.