İzmir Gülü

3 gün fazla geldi İzmir'e. Daha doğrusu üniversite mezunları grubuyla gidiyorsanız ve birbirini kaç senedir görmeyen arkadaşlar varsa, iş geziden çok, sohbet toplantısına dönebiliyor. Zira hiçbir turda tam 3,5 saat boyunca bir lokantada oturup sohbet etmezsiniz ama bu gezide edildi işte!

Sıkılmama rağmen güzel bir gezi oldu. Aslında güzel olmasının en önemli etkeni de rehberimizdi. Tamam bilgiliydi, canayakındı, acayip kafaydı falan ama benim kastettiğim bunlar değil. Kadın, Türkiye'nin Alevi dedesinin kızı çıktı. Alevi dedeliği öyle basit bir şey değilmiş yalnız, ben bilmezdim. Alevi dedesi olabilmeniz için Hz. Muhammed soyundan gelmeniz ve Arabistan'tan  onaylı izin almanız lazım ki, her şey belgelerle ve kurallarla yapıldığı için o kadar kolay bir iş değil. Bu Alevi dedesi meselesine ayrı bir yazıda değineceğim.

Rehberimizin böyle bir özelliği olmasından dolayı, gezimiz hem bilgilendirici hem de eğlenceli geçti. Çünkü aynı zamanda acayip bir İzmir kızıydı rehber. Grubun bazı üyeleriyle birlikte gecelere aktılar mesela. Belli ki keyfine düşkün, tam bir sefa insanı.

Zaten sefa demişken... Sabah, öğle ve akşam içki mi içilir kardeşim! Tamam itiraf edeyim; ben de her akşam balığın yanında rakıyı götürdüm ama işi abartıp öğle yemeklerinde falan da içen vardı, dolayısıyla hep bir çakırkeyiflik havası hakimdi geziye, eğlencesi belki de bu yüzden.

Gezdik de gezdik işte. Nereleri gezdik, tek tek yazmayacağım buraya, anlatmayacağım. Herhangi bir gezi rehberini açarsanız zaten, görürsünüz. Benim işim fotoğraflarla bilirsiniz. 500'e yakın fotoğraf çektim yine duramayıp. Hepsini sergilemeyeceğim tabii, seçici olmak lazım biraz.

Yavaş yavaş gelecek fotoğraflar...