3 haftadır dershane dershane dershane...
Sonunda haftasonu geldi, içim nasıl kıpır kıpır anlatamam.
Bir şey olacağından değil, ya evde oturacağım, ya da alışveriş merkezi falan gezerim sevgili ailemle.
Yine de mutluyum sanki hiç çözmem gereken testler yokmuş gibi, sanki hiç sınavlara girmeyecekmişim gibi ve sanki pazartesi yeniden o kurtlu ortama dönmeyecekmişim gibi...
Diyorum ki, alıp başımı gitsem mi? Bir yerlerde tezgahtarlığa falan başlarım. Birkaç tane sertifikam falan da var ingilizce ve bilgisayarla ilgili. Belki kademe atlarım, daha iyi bir pozisyona gelirim zaman içinde.
Sonunda aynı parayı almak için 4 yıl eşşek gibi okumaya da gerek kalmaz belki...
Çince öğrenip tezgahtar olacağıma, vakit kaybetmeyip şimdi olurum, daha mantıklı!
Bu aralar ne kadar çok içinde "dershane", "test" geçen yazı yazdım yaa. Ben baydım, herhalde siz on kat baymışsınızdır. Ama ne yaparsın, bu zavallı kulun da dünyası o kadar işte. Ne kadar ezik bir halde olduğumu biliyorum ben. Sosyal hayat denen şey hak getire, konuştuğun konu desen "yarına İngilizce'den test var mı?"nın ötesine geçmiyor... Hakkatten şu an kendime acıdım yani! Ne kadar da bayağı ve b.ktan bir hayatım var.
Eylül'de dershaneye gidiyorum! Allah da beni kahretsin.
Hakkatten haa, ben cidden kaçıp gitsem mi?? Vakit kaybetmemiş olurum lan!
Birazcık sabret dershane çok sıkıyor ama bitince keşke daha fazla çalışsaymışım oluyor insan. Sık dişini hepsi bitecek :)
YanıtlaSil