Sorgu

Bir kaç zamandır acayip bir sıkıntı var içimde...
Gerek geçirdiğim hastalık, gerekse daha başka ağrıların ortaya çıkacağını düşünmek şu bir haftayı zehir etti bana.
Dershaneye hergün ayaklarımı sürüyerek gittim. Hep bir korku, hep bir endişe, içim karardı resmen!
Bugün sonunda korktuğum başıma geldi. Sonunda diyorum çünkü beklemek, ağrı çekmekten çok daha beter bir şey. Ama mutluyum, ağrıyı kesebildim, ilaçlar işe yaradı.
Nasıl rahatladım, nasıl içimde bir şeyler uçtu size anlatamam.
İyiyim şimdi. Kafam hala sorunlarla dolu, orası ayrı konu...
Ama yine de iyiyim yani. Annem yanımda, babam yanımda. Okulum yerinde duruyor (!) İyi kötü bir arkadaş çevresine de sahibim.
Benimkisi "rahat kıça batıyor" hesabı biraz.
Ama insanın her daim keyfi yerinde olamıyor işte. Bende biliyorum neler var sokakta...
İnsanlar sürünüyor be! Biz zengin p.çleri de rahatımızdan şikayet ediyoruz sürekli. Bunun da farkında olmadığımı zannetmeyin.
Size en büyük hayalimi söyleyeyim mi??
O kadar çok param olsun istiyorum ki! Öyle ki, mesela zevk için bir kısmını şöminede yakayım !!!
Çok mu "hastalıklı" geldi size bu söylediğim...
Valla beni nasıl tanıyacağınız, hakkımda ne düşüneceğiniz çok da umrumda değil açıkçası. "Ben kendimi biliyorum" saçmalıklarına da girmeyeceğim. Bahsettiğim o değil.
Para istemek, paranın hayalini kurmak bana göre korkulacak bir şey değil sadece.
Ben aslında ne kadar zengin olduğumun da farkındayım. Memur çocuğuyum evet ama şükür bol bol para harcamama izin veriliyor evde. Daha doğrusu biz mezara değil de alışverişe para veren insanlarız, öyle diyeyim.
Kendimi fakir sandığım zamanlarım da oldu benim. Sonradan başka ortamlara girince, kendime geldim biraz. Parayla oynayan adamların arasında yaşayınca insan cidden kendini kaybediyor. Ben kendimi bir şey sanardım, hiç etkilenmem böyle şeylerden, öz benliğimi yitirmem falan diye... Öyle olmuyormuş. Zamanla kendini kandırmaya başlıyorsun ben fakirim diye...
Halbuki bok gibi para var.
Dışarıda da var aslında.
Yani o "bok gibi paranın" bir miktarı olmadığına inandırmalısın önce kendini. Üni.den mezun olmuş adam, "Ben 900 TL'ye çalışmam" falan diyor ya! İşte o zaman kafa göz dalasım geliyor, yemin ediyorum.
Ulan sen nesin ki??? Eşek gibi çalışacaksın tabii! Ben mezun olduktan sonra 900 TL'ye iş bulayım da, göbek ata ata giderim.
Mesele burada işte! Başkasının parasını kıskanacağına, 900 TL'nin "bok gibi para" olduğuna kendini inandırabilmekte...

Nerden geldik yaa bu meseleye!
Neyse ben mutlu olduğumu anlatıyordum. Şu an huzurluyum. Dershaneden geldim, yapmam gereken testler var ama olsun. Annem içerden sesleniyor, gitmem lazım. Kısa keseceğim yazıyı...
Eve gelince PuCCa'nın yazısını okudum, neşem daha da yerine geldi. Seviyorum o kadını...

Yarın gene 8.30'da dershane var. O "bok gibi para"ya ulaşabilmek ve dilediğimce şöminede yakmak için çalışacağım... Varsa bi itirazı olan, kendi işiyle ilgilensin...